ปี 2020 ถือเป็นปีที่ประเทศไทยจริงจังกับการรณรงค์ลดขยะจากถุงพลาสติกที่ใช้ครั้งเดียวทิ้ง จากห้างร้านต่างๆ ที่ร่วมเซ็นสัญญาภาคี งดแจกถุงพลาสติกให้กับลูกค้าในวันที่ 1 มกราคม 2563 ที่ผ่านมา
เพราะใครๆ ก็บอกว่าถุงพลาสติกคือผู้ร้ายที่น่ารังเกียจ ที่เข้ามาสร้างขยะที่ย่อยสลายยากและยังเป็นขยะตกค้างสร้างความสูญเสียให้กับสัตว์น้ำและสัตว์ต่างๆ ที่ได้กินพลาสติกเข้าไปจนเสียชีวิตจำนวนมาก
แต่รู้ไหมว่า ถุงพลาสติก หรือถุงก๊อบแก๊บที่เราเรียกกัน ก่อนที่จะเป็นผู้ร้ายในวันนี้ เขาคือฮีโร่ ที่ยุคอดีตเข้ามาช่วยปกป้องโลกจากการตัดไม้ทำลายป่า เพื่อนำมาทำถุงกระดาษที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายทั่วโลก
ย้อนกลับไปในปี 1959 ถุงพลาสติกได้เกิดขึ้นโดย Sten Gustaf Thulin ลูกชายนักวิศวกรชาวสวีเดน ที่ต้องการนำถุงพลาสติกหูหิ้วมาใช้งานทดแทนถุงกระดาษที่มีการใช้งานอย่างแพร่หลายทั่วโลก เพราะเขามองว่าถุงพลาสติกของเขาจะเป็นฮีโร่ที่ลดขยะของโลก และการตัดไม้ทำลายป่าได้เป็นอย่างดี
ถุงพลาสติกของ Sten Gustaf Thulin ได้ถูกจดสิทธิบัตรในปี 1960 ในชื่อบริษัท Celloplast เพื่อผลิตถุงพลาสติกหูหิ้วที่มีความทนทานออกมาจำหน่าย
โดย Sten Gustaf Thulin ได้บอกจุดเด่นของถุงพลาสติกที่เขาผลิตคือมีน้ำหนักเบา พกพาสะดวก มีความทนทาน สามารถกลับมาใช้ซ้ำได้บ่อยครั้งตามต้องการ และก่อให้เกิดขยะน้อยกว่าถุงกระดาษที่มีจุดอ่อน คือฉีกขาดง่าย ไม่คงทน เมื่อใช้งานซ้ำๆ หรือใส่ของหนัก ทำให้เกิดขยะจากถุงกระดาษจำนวนมากบนโลกใบนี้
จนในปี 1979-1980 ถุงพลาสติกได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในยุโรปและสหรัฐอเมริกา ก่อนที่จะได้รับความนิยมทั่วโลกในปลายศตวรรษ 1980 รวมถึงประเทศไทย
แต่อย่างไรก็ดี จากฮีโร่ในปี 1960 เวลา 60 ปีผ่านไป ถุงพลาสติกได้เปลี่ยนเป็นผู้ร้ายข้ามแดน ที่ไม่ได้สร้างปัญหาให้กับประเทศของตัวเองเท่านั้น แต่ยังสร้างปัญหาให้กับโลกใบนี้
เพราะพฤติกรรมของคนที่รักความสบาย และมองว่าการพกถุงพลาสติกมาใช้ซ้ำอาจจะไม่สะดวกเท่าการไปตามห้างร้านซื้อสินค้าและได้ถุงพลาสติกใบใหม่มาใส่สินค้ากลับบ้าน
และเมื่อถึงบ้านเราก็ทิ้งถุงพลาสติกใบนั้นไป ถ้าเป็นถุงพลาสติกใบใหญ่หน่อยก็อาจจะนำไปใช้เป็นถุงขยะก่อนมัดรวมทุกอย่างทิ้งไป
พฤติกรรมเหล่านี้ทำให้ห้างร้านเริ่มลดต้นทุนในการผลิตถุงพลาสติกหูหิ้ว จากถุงที่มีความแข็งแรง เหนียว ทนทาน สามารถนำมาใช้ซ้ำได้ เป็นถุงที่มีความบาง ขาดง่ายขึ้น เพื่อใช้ครั้งเดียวทิ้ง เหมือนถุงพลาสติกหูหิ้วที่เราใช้กันทุกวันนี้
—