Work /เราทุกคนล้วนมีชีวิตผูกติดกับเวลา โดยในโลกการทำงานเวลาคือกรอบเตือนว่าต้องปิดจ็อบให้ทันกำหนด และเหลืออีกนาทีที่ชั่วโมงในการทำงาน
ทว่าในบางกรณี เวลาก็ถูกหลงลืม ถ้าเรามัวแต่ไปยึดติด ทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ หรือสนองความต้องการที่ไม่มีทางเป็นจริง (Unmet Needs) จนงานเสร็จไม่ทันเส้นตาย
เน้นเร็วเข้าว่า: กับดักแรกจากตั้งเป้าเกินจริง คือ การหวังให้งานเสร็จเร็วที่สุด โดยผู้ที่ติดกับดักข้อนี้มักจะเน้นทำงานเล็ก ๆ และเสร็จเร็ว ๆ เอาไว้ก่อน
จริงอยู่ที่นี่ทำให้งานเดินหน้า แต่มันคือความผิดพลาด เพราะเป็นการทำงานโดยไม่ได้วางแผน และอาจทำให้งานในภาพรวมออกมาไม่ดี จนต้องมาตามแก้ภายหลัง
ทางแก้คือให้วางแผนก่อน ตามด้วยลำดับความสำคัญ ลงมือกับทำแล้วตรวจทานก่อนส่งงาน โดยเชื่อเถอะว่า แม้งานช้าไปสักหน่อยจนใกล้แตะเส้นตาย แต่ถ้าปิดจ็อบด้วยความเรียบร้อย ก็จะถือเป็นความสำเร็จได้เช่นกัน
หวังให้คนส่วนใหญ่ถูกใจ: กับดักข้อถัดมาจากการตั้งเป้าเกินจริง จนทำให้ปิดจ็อบได้ช้ากว่ากำหนด คือ การหวังให้ผลงานที่ออกมาทำให้ทุกคนประทับใจ กลัวว่าจะถูกปัดตกหรือโดนตีตราว่าเป็นงานต่ำกว่ามาตรฐาน
นี่คือ Unmet Needs อย่างแน่นอน เพราะไม่มีใครจะทำให้ทุกคนถูกใจได้ โดยทางออกหรือวิธีกันไม่ให้ตกไปในกับดักข้อนี้ คือตั้งเป้าให้ชัดว่ากลุ่มเป้าหมายคือใคร
และขอความคิดเห็นต่องานของคุณจากคนที่มีประสบการณ์หรือเชื่อถือได้ โดยนี่จะทำให้กรอบการทำงานแคบลง ลดความเครียดจากภาวะกลัวคำวิจารณ์เกินเหตุจนไม่ได้ลงมือทำ และที่สำคัญ คือทำให้ปิดจ็อบได้ตามเป้า
อยากได้วิธีดีที่สุด: มาถึงกับดักจากการตั้งเป้าเกินจริงข้อสุดท้าย นั่นคือ ความอยากได้วิธีการดีสุด หรือยึดติดกับความสมบูรณ์แบบ โดยผลเสียที่ตามมาหากติดกับดักข้อนี้คือ มัวแต่เลือกวิธีการ เสียเวลาไปกับการวางแผน
และกลัวผลกระทบที่จะตามมา จนที่สุดไม่ได้ลงมือทำเสียที ซึ่งสามารถป้องกันได้ด้วยการตั้งกรอบเวลา ลงมือทำ และปล่อยผ่านบ้างกับความผิดพลาดที่พอรับได้ พร้อมนำความผิดพลาดที่เกิดขึ้นมาใช้เป็นบทเรียน/fastcompany
–