Life/งานจำเป็นต่อชีวิต เพราะเป็นทั้งภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบและเงินที่ได้จากการทำงานยังทำให้เรามีเงินมาใช้จ่ายในการดำเนินชีวิต จากเหตุผลดังกล่าวอาจทำให้เราทุ่มเวลาให้งานมากไปจนเกิน 8 ชั่วโมงต่อวัน
จนลืมเวลาพักผ่อนและเกิดภาวะเครียดที่ส่งผลต่อทั้งชีวิต ความสัมพันธ์กับคนใกล้ชิด และสุขภาพ ดังนั้น เพื่อไม่ให้ความเครียดพ่นพิษเราควรพักบ้าง โดยบรรทัดต่อจากนี้คือ 7 โหมดพักที่จำเป็นต่อชีวิตจากมุมมองของนักจิตวิทยา
พักร่าง: โหมดพักโหมดแรกที่จำเป็นต่อชีวิตคือ การพักร่างกายด้วยการนอนหลับ เพราะเป็นโอกาสให้ร่างกายได้ซ่อมแซมเนื้อเยื่อ จัดระเบียบฮอร์โมน และฟื้นคืนระบบภูมิคุ้มกันต่าง ๆ เพื่อสุดท้ายปลายทางสู่สุขภาวะที่ดีนั่นเอง
พักใจ: ชีวิตประจำวันของเราในปัจจุบันที่มีข้อมูลข่าวสารจากสมาร์ตโฟนคู่ใจ และอุปกรณ์ที่มีหน้าจอต่าง ๆ เข้าไม่ขาดสาย นำมาสู่ภาวะท่วมท้นและสำลักข้อมูล จนสมาธิจดจ่อสั้นลง
ไม่ต่างจากคอมพิวเตอร์ที่เปิด 10 หน้าจอพร้อมกันจนประมวลผลได้ช้า ดังนั้น เราจึงควรพักจากการใช้เทคโนโลยีแล้วหันไปทำกิจกรรมอื่น ๆ เช่น เดินปล่อยอารมณ์ ลุกไปจากโต๊ะทำงานบ้างในแต่ละวัน
พักอารมณ์: โหมดพักต่อมาที่ต้องเปิดบ้าง คือการให้อารมณ์ได้พัก เพราะการมีอารมณ์เหวี่ยงไป-มา ไม่ว่าเศร้า โกรธ กังวล ในแต่ละวัน จะทำเกิดการเครียด โดยหากไม่ได้ระบายผ่านการพูดคุย เขียนออกมา
ออกกำลังกาย หรือนั่งนิ่งให้สงบลง จะนำมาสู่ภาวะอัดอั้น เครียดสะสม จนส่งผลเสียต่อสุขภาพ หน้าที่การงาน หรือกระทั่งความสัมพันธ์กับครอบครัวและคนใกล้ชิดได้
พักประสาทสัมผัส: โหมดพักอีกโหมดที่ต้องหาเวลาหาโอกาสเปิดให้กับตัวเองบ้าง คือการพักประสาทสัมผัส ด้วยการปิดหรือลดการทำงานของสายตาที่ใช้มองเห็น หูในการฟัง ลิ้นในการรับรส
จมูกในการดมกลิ่น และผิวกายที่ใช้สัมผัสจับต้อง โดยทั้งหมดก็เพื่อให้ประสาทสัมผัสทั้ง 5 ไม่ทำงานหนักจนเสื่อม และอยู่กับเราต่อไปนาน ๆ เพื่อชีวิตอันมีความสุขนั่นเอง
พักความคิด: ความคิดก็เป็นอีกอย่างที่ต้องได้พัก สัญญาณเตือนว่าคุณต้องเปิดโหมดพักความคิดได้แล้ว คือ ความคิดเริ่มไม่เฉียบคม ความคิดไม่ค่อยสร้างสรรค์เหมือนเก่า
หรือแม้กระทั่งต้องใช้เวลาคิดอะไรต่าง ๆ นานกว่าปกติ โดยหากเป็นเช่นนี้ ให้ลุกไปจากโต๊ะทำงานไปล้างหน้าล้างตา พาตัวเองไปอยู่ในพื้นที่สีเขียว
ส่วนถ้ายังไม่ดีขึ้นให้ลาพักโดยลืมเรื่องงานไปเลย หรือไปหาแรงบันดาลใจใหม่ ๆ จากหนังสือหรือกิจกรรมอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับงาน
พักเข้าสังคม: โหมดพักที่ 6 คือการพักจากการเข้าสังคม ไม่ว่าจะเป็นสังคมในบริษัท การติดต่อประสานงาน หรือกระทั่งขอเวลาจากคนในครอบครัวอยู่คนเดียวบ้าง
การพักจากเข้าสังคม เป็นโอกาสให้เราได้อยู่กับตัวเอง ทำอะไรตามใจโดยไม่ต้องสนใจใครแล้ว ยังเป็นการทำให้เรามีพลังกลับไปสู้ชีวิตต่อ เหมือนรถอีวีชาร์จแบตฯ เต็ม และพร้อมกลับไปเข้าสังคมอย่างสดชื่นอีกครั้งด้วย
พักจิตวิญญาณ: โหมดพักโหมดสุดท้ายคือการพักทางจิตวิญญาณ หรือการได้เยียวยาตัวเองผ่านกิจกรรมทางศาสนา หรือความเชื่อต่าง ๆ รวมไปถึงนั่งสมาธิหรืออ่านหนังสือ
แม้ส่วนใหญ่การพักโหมดนี้จะใช้เวลามากสักหน่อย ต้องทุ่มเทพอสมควร และใช้ความคิดพิจารณาทำความเข้าใจอยู่นาน แต่ผลที่ได้มักคุ้มค่า เพราะท้ายที่สุดแล้ว ความคิดคุณจะตกผลึกและกลับมาใช้ชีวิตอย่างมีสติและนิ่งขึ้น/happiful
–